anterior   aleatorio / random   autor / author   inicio / home   siguiente / next

        CANTIGA CCCLXXXIX

[C]omo Santa Maria do Porto guareçeu un fillo de Maestre Pedro de Marsella.

A que pera parayso irmos nos mostra camin[n]os,
poder á de sãar vellos e mancebos e menin[n]os.

Poder á de sãar vello se é tal que o mereçe,
e outro tal o mançebo se faz bõa mançebeçe,
outrosi ao meninno se algun mal lle conteçe,
quand' an sas etnfermidades seendo muy pequenin[n]os.
A que pera parayso irmos nos mostra caminnos,
poder á de sãar vellos e mancebos e meninnos.

E daquesto en Sevilla mostrou miragre mui grande
a Virgen Santa Maria, que rog' a seu Fill' e mande
que polos nos[sos] peccados mui sannudo non nos ande,
mas que do seu parayso nos queyra fazer vezin[n]os.
A que pera parayso irmos nos mostra caminnos,
poder á de sãar vellos e mancebos e meninnos.

Este miragre foi feito en Sevilla na çicbade
por un meninno que era mui mal doente en verdade,
lo de Maestre Pedro de Marsella, que abbade
foi ja e tornou-se leygo; e dous fillos fremosinnos
A que pera parayso irmos nos mostra caminnos,
poder á de sãar vellos e mancebos e meninnos.

De ssa moller el avia, que mui mais ca si amava.
E o mor foi enfermo; ond' a el muito pesava,
de tan grand' enfe[r]midade que por morto o juygava
el e sa madr', e con coyta del chamavan-se mesquin[n]os.
A que pera parayso irmos nos mostra caminnos,
poder á de sãar vellos e mancebos e meninnos.

E con gran coita sobeja que a madre del avia
comendó-o ao Porto que é de Santa Maria,
dizendo que se vivesse, que logo en romaria
a ssa casa o levasse, e especias e cominnos
A que pera parayso irmos nos mostra caminnos,
poder á de sãar vellos e mancebos e meninnos.

Con el atá offreçessen; ca non tiinnam dinneyros
que partir de ssi podessem, nen ovellas nen carneiros
dos seus dar non y queriam, ca os santos son arteiros,
mais dar-ll-ia dous capões ou ben leu dous ansarin[n]os.
A que pera parayso irmos nos mostra caminnos,
poder á de sãar vellos e mancebos e meninnos.

E tal promessa com' esta, como quer que pequeninna
foss', assi proug' aa Virgen, que dos çeos é Reynna;
fez que o moço pedisse de comer, e foi aginna
guarid' e trebellou logo conos outros moçelinnos.
A que pera parayso irmos nos mostra caminnos,
poder á de sãar vellos e mancebos e meninnos.

Quand' esto Maestre Pedro viu, desta guisa loores
deu log' a[a] Groriosa; ca fez fillar dos mayores
dous capões que criava, que fez assar, e sabores
fillou mui grand' en come-los e en bever bõos vinnos.
A que pera parayso irmos nos mostra caminnos,
poder á de sãar vellos e mancebos e meninnos.

autógrafo

Alfonso X el Sabio


Cantigas de Santa María  

manuscrito / manuscript Manuscrito Códices del Escorial Mss. 5.982 BNE
partitura / partiture Partitura musical

subir / top   poema aleatorio   siguiente / next   anterior / previous   aumentar tamaño letra / font size increase   reducir tamaño letra / font size decrease